papierosy

Papieros w oknie wypalam beznamiętnie,
na parapecie papieros,
jest mym spowiednikiem
dym ukradkiem wypełza mi z płuca prawego
lewe dzisiaj odpoczywa,
bo dziś ma za co serca strona oddychać pełnią,
nie
chcę jej karać tytoniem podstępnie.

Papieros, gdy w oknie siedzę prawie nago
smakuje najlepiej, lecz gdy zmierzch zapada,
bo ciało wiotkie me unosi się samo, dna
nie chce widzieć,
w oparach tytoniu ja zgrabnie lewituje

Parapet papieros i ja kiedy siedzę
i patrze w niebo, bo wtedy najlepiej
jak widzisz tylko to co jest przed tobą
nie szukasz gdzieś w dole przelotu kobiety

i kiedy smak już się kończy i papieros odpływa
stan skupienia zmienia z stałego w lotny
reszta wszystkiego co było odpływa z nim razem
, a gawron leci i śmieje się na głos.


Dziś będę palić mentole w oknach, tylko Staszicowych, będę w zmroku, wsłuchiwał się jak żyje miasto. Jest on po części moim sprzymierzeńcem, tak łatwo zwalnia bieg myśli co nagle przyspieszyły. Taki czasowstrzymywacz, tak fajnie trwać w tym momencie, kiedy właśnie przeistacza się w coś zupełnie innego, hostia z tytoniu, Jezus dziś jest z filtru.