Na wirtualnym szlaku się droczyć będziemy...
że za późno spełniamy swoje marzenia
że kroczyć nam jest fajnie tą samą ścieżką
, lecz zginąć razem to już nie wypada
i ciągle to wino nam sączyć razem trzeba.
papierosy palić na parapecie w kuchni,
dawno już wrzosy poschły w donicach
kłucić się nie trzeba choć diabeł kusi
w odmętach pamięci toczyć dla Ciebie będę
ołtarz z odłamków naszych wspomnień wspólnych
a wyznacznikiem będzie tylko uczucie
co trwać zapragnęło choć mu nie kazano
i jeszcze ci podam herbatę do łóżka byś nie zapomniała, że wciąż cię kocham.
po winie się słaniam
dla was
piękne! cudowne wręcz!
OdpowiedzUsuń"Różową serię" uważam za otwartą:D
OdpowiedzUsuńI to wszystko na wirtualnym szlaku?
OdpowiedzUsuń